آن کس که تربت محمد (ص)  بوید ،

شایسته است که هرگز در روزگار مشک نبوید .

آن مصیبت  ها که به من نازل شد ،

اگر به روزگار نازل می شد ،

چون شبانگاهان همی تیره و تار می شد .

******

همچنان که پرندگان شبانگاهان بر شاخه ها می گریند ،

من نیز صبحگاهان می گریم.

ای دیده ، باران اشک فرو بار ،

مبادا  که از اشک خونین دریغ کنی .

هرگاه کسی می میرد یادش اندک می شود ولی یاد پدرم ،

به خدا  فزون تر است.

آنگاه که شوق من به تو افزون می شود

قبرت را گریان زیارت می کنم ،

نوحه می سرایم و شکایت می کنم اما از تو پاسخی نمی شنوم .

ای ساکن گورستان ،

مرا گریه آموختی و یاد تو همه ی مصائب مرا فراموشم کرد .

پس اگر در خاک از من بدوری

لیکن در دل اندوهناک من هرگز فراموش نخواهی شد .

بزودی برایت شب و روز خواهم گریست

زیرا برای ما چشمه هایی است که از آنها عقده های دل فرو می ریزد .